Sawaddee Kaa
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
16 September 2014 | Thailand, Bangkok
Dag lieve vrienden en familie,
Ik zit ondertussen alweer 3 weken in Thailand (Ja, de tijd gaat nu al snel!) en ik dacht ik laat maar is iets van me horen. Ik weet dat ik heel hard zei dat ik niks ging schrijven, maar hier komt het dan toch :P.
26 augustus vertrok dan eindelijk het vliegtuig. Ik vloog samen met Vivianne naar Bangkok. Hetgeen waar ik juist zo lang naar vooruit had gekeken, kwam nu wel erg dichtbij en ik merkte dus ook dat ik wat tegenzin kreeg. Waarschijnlijk was het gewoon de spanning en eenmaal in het vliegtuig ging dat ook wel weer weg. Bij aankomst in het hotel werden we meteen hartelijk verwelkomt en voorgesteld aan verschillende collega’s. We zijn samen het hotel gaan bekijken en het is hier echt ongelofelijk prachtig. Alles straalt luxe uit en ik voel me stiekem ook wel een beetje trots dat ik hier mag gaan werken. Vanuit het zwembad heb je uitzicht op heel Bangkok en in onze kamer hebben we zelfs een bad. Hier kan ik me wel 5 maanden vermaken!
De mensen hier zijn ontzettend vriendelijk en ik heb de Thaise lach gelukkig al heel veel mogen zien. Soms heb ik wel het idee dat je een soort van attractie bent. Veel Thaise mensen kijken echt op naar westerlingen en zijn soms daarom wel erg geïnteresseerd. Ze willen foto’s maken en één Thaise man, die werkt voor de regering, wilde zelfs dat ik stopte met mijn stage om 5 maanden met hem door Thailand te gaan reizen, ja, hij zou mij Thailand wel laten zien. Ik heb het maar weggelachen, maar toch voel ik me daar nog vaak ongemakkelijk bij. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo en zijn heel veel mensen oprecht geïnteresseerd in je en vertellen ze veel over Thailand en de Thaise cultuur. Het is raar dat mensen jou voor laten in de rij omdat je uit een ander deel van de wereld komt en het slaat nergens op, maar dit toont wel ook weer de gastvrijheid van dit land.
Het weer hier is ontzettend warm, alsof je met een dik laken om je heen buiten loopt, maar ik moet zeggen je went er wel heel snel aan. Verders is het meestal bewolkt en zijn er af en toe gigantische buien, het is hier namelijk ook nog het regen seizoen. Het blijkt hier ook warmer te zijn in Bangkok vergeleken met de rest van Thailand, omdat de warmte door alle gebouwen niet meer echt weg kan. Alles wordt hier in de hoogte gebouwd. Je hebt de straat, daarboven bevindt zich de trein en daarboven bevindt zich weer een snelweg.
De eerste paar dagen hebben Vivianne en ik veel gedaan. De eerste dag zijn we met Ko van Kessel (een Nederlands bedrijf) een fietstocht van 5 uur gaan maken door Bangkok. De tocht was ontzettend leuk en indrukwekkend, er is hier veel armoede maar tegelijkertijd ook ontzettend veel rijkdom. En waar je het ene moment door een straat rijdt met honderden winkeltjes, rij je daarna door de bushbush en de rijstvelden. We hebben verschillende prachtige Chinese en Thaise tempels gezien. Bij een van die tempels was een Boeddha beeld van 16 meter en het verven van de tempel alleen al heeft 25 jaar gekost. Ook zijn we naar The Lebua State Tower geweest, dat is een bar waarbij je uitzicht hebt over de hele stad. Ondanks dat je voor een drankje minstens €8 betaald, was het meer dan de moeite waard. Het uitzicht was echt ongelofelijk. Dit is trouwens ook waar the Hangover 2 is opgenomen. (voor diegene die het kennen)
Ook had Thom (ook een Hotelschool student) ons aangeraden om langs te komen op Khao San Road. Dat was pas echt een cultuurshock. Het krioelde er van de mensen en tentjes waar je eten sieraden en kleding kan kopen. Ook staan er veel kraampjes waar je insecten kan kopen en proberen veel Thaise mannen je naar de PingPongshows te krijgen, maar dit slaan we vriendelijk af. Voor diegene die niet weten wat dat is, ik zou het niet googlen, vraag het maar aan mama. Ook zijn hier heel veel clubs en kan je hier goed uitgaan. Ik heb zo’n gevoel dat ik hier nog wel vaker zal komen.
Ondertussen heb ik alweer twee weken in La Tavola gewerkt, het Italiaanse restaurant van het hotel. Het restaurant is echt heel erg mooi en modern. De eerste week was heel erg rustig en daarom niet zo uitdagend. Ik mocht wel wat borden lopen, maar er was gewoon niet veel te doen, dus liep ik maar een beetje rondjes door het restaurant. Nu is het al een stuk drukker en wordt het gelukkig ook al een stuk leuker. Ik doe gewoon restaurantwerk, maar ik merk wel dat je kwaliteiten erg onderschat worden. Ze leggen mij zelfs uit hoe ik een tafel moet schoonmaken of een glas wijn moet poleren en dat kan soms erg frustrerend zijn. Het contact met mijn collega’s wordt steeds leuker, hun Engels is niet erg goed en daarom is het moeilijk gesprekken voeren en blijft het wel redelijk oppervlakkig. Het Thaise accent is ook nog echt wennen, want ze spreken vaak de r en de l niet uit, waardoor ze nog moeilijker te verstaan zijn. Wel ben ik al met ze wezen lunchen en wordt ik vaak uitgenodigd om mee te gaan stappen, dus dat ga ik ook zeker doen. Mijn uren zijn alleen wel vervelend, omdat ik split shift heb begin ik om 11 en ben ik ook pas weer klaar rond 11 uur ’s avonds en blijft er weinig tijd over om leuke dingen te gaan doen. Ook ben ik op maandag en dinsdag vrij, terwijl Vivianne op zaterdag en zondag vrij is. Maar gelukkig is de afgelopen twee dagen Laura, een vriendinnetje van mijn studie, langsgekomen en hebben we weer veel leuke dingen gedaan. Zo zijn we onder andere naar het grootste Boeddha beeld van Thailand geweest, maar liefst 40 meter, erg indrukwekkend! Ook zijn we weer lekker gaan stappen en hebben we een boottocht gemaakt over de Mae Nam Chao Phraya, een rivier die dwars door Bangkok loopt.
Dit was het voor deze keer!
Liefs,
Oewan (ik word hier ook wel Oewan genoemd, dat betekend vetje)
Ik zit ondertussen alweer 3 weken in Thailand (Ja, de tijd gaat nu al snel!) en ik dacht ik laat maar is iets van me horen. Ik weet dat ik heel hard zei dat ik niks ging schrijven, maar hier komt het dan toch :P.
26 augustus vertrok dan eindelijk het vliegtuig. Ik vloog samen met Vivianne naar Bangkok. Hetgeen waar ik juist zo lang naar vooruit had gekeken, kwam nu wel erg dichtbij en ik merkte dus ook dat ik wat tegenzin kreeg. Waarschijnlijk was het gewoon de spanning en eenmaal in het vliegtuig ging dat ook wel weer weg. Bij aankomst in het hotel werden we meteen hartelijk verwelkomt en voorgesteld aan verschillende collega’s. We zijn samen het hotel gaan bekijken en het is hier echt ongelofelijk prachtig. Alles straalt luxe uit en ik voel me stiekem ook wel een beetje trots dat ik hier mag gaan werken. Vanuit het zwembad heb je uitzicht op heel Bangkok en in onze kamer hebben we zelfs een bad. Hier kan ik me wel 5 maanden vermaken!
De mensen hier zijn ontzettend vriendelijk en ik heb de Thaise lach gelukkig al heel veel mogen zien. Soms heb ik wel het idee dat je een soort van attractie bent. Veel Thaise mensen kijken echt op naar westerlingen en zijn soms daarom wel erg geïnteresseerd. Ze willen foto’s maken en één Thaise man, die werkt voor de regering, wilde zelfs dat ik stopte met mijn stage om 5 maanden met hem door Thailand te gaan reizen, ja, hij zou mij Thailand wel laten zien. Ik heb het maar weggelachen, maar toch voel ik me daar nog vaak ongemakkelijk bij. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo en zijn heel veel mensen oprecht geïnteresseerd in je en vertellen ze veel over Thailand en de Thaise cultuur. Het is raar dat mensen jou voor laten in de rij omdat je uit een ander deel van de wereld komt en het slaat nergens op, maar dit toont wel ook weer de gastvrijheid van dit land.
Het weer hier is ontzettend warm, alsof je met een dik laken om je heen buiten loopt, maar ik moet zeggen je went er wel heel snel aan. Verders is het meestal bewolkt en zijn er af en toe gigantische buien, het is hier namelijk ook nog het regen seizoen. Het blijkt hier ook warmer te zijn in Bangkok vergeleken met de rest van Thailand, omdat de warmte door alle gebouwen niet meer echt weg kan. Alles wordt hier in de hoogte gebouwd. Je hebt de straat, daarboven bevindt zich de trein en daarboven bevindt zich weer een snelweg.
De eerste paar dagen hebben Vivianne en ik veel gedaan. De eerste dag zijn we met Ko van Kessel (een Nederlands bedrijf) een fietstocht van 5 uur gaan maken door Bangkok. De tocht was ontzettend leuk en indrukwekkend, er is hier veel armoede maar tegelijkertijd ook ontzettend veel rijkdom. En waar je het ene moment door een straat rijdt met honderden winkeltjes, rij je daarna door de bushbush en de rijstvelden. We hebben verschillende prachtige Chinese en Thaise tempels gezien. Bij een van die tempels was een Boeddha beeld van 16 meter en het verven van de tempel alleen al heeft 25 jaar gekost. Ook zijn we naar The Lebua State Tower geweest, dat is een bar waarbij je uitzicht hebt over de hele stad. Ondanks dat je voor een drankje minstens €8 betaald, was het meer dan de moeite waard. Het uitzicht was echt ongelofelijk. Dit is trouwens ook waar the Hangover 2 is opgenomen. (voor diegene die het kennen)
Ook had Thom (ook een Hotelschool student) ons aangeraden om langs te komen op Khao San Road. Dat was pas echt een cultuurshock. Het krioelde er van de mensen en tentjes waar je eten sieraden en kleding kan kopen. Ook staan er veel kraampjes waar je insecten kan kopen en proberen veel Thaise mannen je naar de PingPongshows te krijgen, maar dit slaan we vriendelijk af. Voor diegene die niet weten wat dat is, ik zou het niet googlen, vraag het maar aan mama. Ook zijn hier heel veel clubs en kan je hier goed uitgaan. Ik heb zo’n gevoel dat ik hier nog wel vaker zal komen.
Ondertussen heb ik alweer twee weken in La Tavola gewerkt, het Italiaanse restaurant van het hotel. Het restaurant is echt heel erg mooi en modern. De eerste week was heel erg rustig en daarom niet zo uitdagend. Ik mocht wel wat borden lopen, maar er was gewoon niet veel te doen, dus liep ik maar een beetje rondjes door het restaurant. Nu is het al een stuk drukker en wordt het gelukkig ook al een stuk leuker. Ik doe gewoon restaurantwerk, maar ik merk wel dat je kwaliteiten erg onderschat worden. Ze leggen mij zelfs uit hoe ik een tafel moet schoonmaken of een glas wijn moet poleren en dat kan soms erg frustrerend zijn. Het contact met mijn collega’s wordt steeds leuker, hun Engels is niet erg goed en daarom is het moeilijk gesprekken voeren en blijft het wel redelijk oppervlakkig. Het Thaise accent is ook nog echt wennen, want ze spreken vaak de r en de l niet uit, waardoor ze nog moeilijker te verstaan zijn. Wel ben ik al met ze wezen lunchen en wordt ik vaak uitgenodigd om mee te gaan stappen, dus dat ga ik ook zeker doen. Mijn uren zijn alleen wel vervelend, omdat ik split shift heb begin ik om 11 en ben ik ook pas weer klaar rond 11 uur ’s avonds en blijft er weinig tijd over om leuke dingen te gaan doen. Ook ben ik op maandag en dinsdag vrij, terwijl Vivianne op zaterdag en zondag vrij is. Maar gelukkig is de afgelopen twee dagen Laura, een vriendinnetje van mijn studie, langsgekomen en hebben we weer veel leuke dingen gedaan. Zo zijn we onder andere naar het grootste Boeddha beeld van Thailand geweest, maar liefst 40 meter, erg indrukwekkend! Ook zijn we weer lekker gaan stappen en hebben we een boottocht gemaakt over de Mae Nam Chao Phraya, een rivier die dwars door Bangkok loopt.
Dit was het voor deze keer!
Liefs,
Oewan (ik word hier ook wel Oewan genoemd, dat betekend vetje)
-
16 September 2014 - 16:29
Gerry Van Den Heuvel:
Hallo Loes,
Heel leuk je verslag te lezen. Fijn dat je het daar al zo goed naar je zin hebt.
Geniet van je vrije tijd!!!!!
Veel groetjes;
Wim en Gerry -
16 September 2014 - 16:39
Jara:
Lieve Lo, wat leuk om je mooie verhaal te lezen! Je hebt al veel leuke dingen gedaan! Fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt daar! Geniet er nog van! En blijf maar schrijven :)
Binnenkort een keertje skipen! ♥♡ -
16 September 2014 - 17:06
Lisa:
Hahahahahahahaha VETJE!? waar dan? -
16 September 2014 - 18:08
Wil En Ans:
Hallo die Loes
Wat leuk om dit zo te lezen. Ik snap dat je er niet altijd zin in hebt, maar wel erg leuk om wat van je te horen. Nog heel veel succes en enne wie weet tot het volgende verslag. Xxx -
16 September 2014 - 19:03
Anita:
Ha die Oewan,
Ondanks dat ik al redelijk op de hoogte was van al je avonturen, is het toch leuk om je verslag te lezen. Ik zou zeggen: hou vol.
XXX -
16 September 2014 - 20:14
Jos:
Onthoud even wie allemaal Oewan tegen je zeggen! Dat doen ze niet meer nadat Mama en ik geweest zijn in november!!!
Geniet ervan!!! -
16 September 2014 - 21:09
Jolanda En John:
Hallo Loes,
Kei skon om dit te lezen. Je had natuurlijk al wat aangegeven laatst, maar nu is het verhaal compleet. Als ze weer Oewan zeggen tegen je, moet je gewoon zeggen dan heb je mijn vader nog niet gezien.
Veel (leer)plezier en blijf ze sturen.
Groeten JJ en DD -
16 September 2014 - 21:58
Marjon:
Ha die Loes,
Leuke bijnaam...Oewan. Ik denk dat ze bedoelen oewan skon ding! Erg leuk om je verhaal te lezen, klinkt bijzonder allemaal. Leuk als je nog eens wat stuurt over je belevenissen, toch weer es wat anders dan een vakantie in Europa ;-)
Liefs Marjon -
20 September 2014 - 09:35
Marleen:
Lieve Loes, ik denk dat Marjon helemaal gelijk heeft en wij vinden het super om iets van je te horen zo!!
Geniet ervan....
en wat betreft die mannen die met je willen reizen: je reist maar met een man en dat is je vader voorlopig!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
